Met zonnig lenteweer valt mijn oog op kleine bakjes gesneden watermeloen, die zo lang mogelijk in het zonnetje zijn gerijpt en daardoor zoeter en voller smaken. Die smaak wil ik graag vangen in een mooie compote. 

Watermeloenen zijn zoet en sappig met roze tot dieprood vruchtvlees. Het gemak van die blokjes is dat ze zo zijn gesneden dat je er minimaal pitjes uit hoeft te halen. Hoe roder het vruchtvlees is, hoe zoeter de smaak. Watermeloen wordt in alle Mediterrane landen gegeten.

Zoekend naar mooie smaakcombinaties inspecteer ik ook mijn voorraadkast en vind restanten van onze ‘margarita’ periode: tequila en triple sec. In het fruitmandje liggen nog biologische citroenen en minneola’s. Tequila en watermeloen is een mooie combinatie en tequila en citrusfruit ook. En zo ontstond mijn eerste watermeloen compote in deze ijzersterke combinatie.

De geraspte schil van de citroen geeft veel aroma en een frisse smaak. Dat is wel alleen verantwoord met biologisch, onbespoten fruit. De rasp en de miniblokjes watermeloen, die na fruiten zijn  geblust met wat triple sec, geven ook een leuk accent aan de compote. In deze sinaasappel-watermeloen compote voeg je geen suiker en water toe, slechts pure vruchtensappen. De compote wordt ook alleen maar even opgekookt en dan uitgezet. De smaak is superzacht.

Vervolgens stond ik voor de vraag wat ik met die prachtige compote ging doen. Als je die lobbig gêleerd, kun je haar serveren bij granen of ijs of in yoghurt en kwark. Maar dit keer wilde ik er iets feestelijks mee maken. Bij de kastinspectie trof ik ook nog een halve bol maïsbrood aan. Ik ben voorstander van no-waste in de voedselketen. En dus werd het een broodtaart. Toen de kinderen klein waren heb ik daar een aantal soorten van gebakken, altijd met stukken vers fruit erin verwerkt. Succes verzekerd en juist brood hoort tot de producten die veel worden weggegooid. Nu decoreer ik de broodtaart met laagjes van de compote voor een fris accent op de zoetige sinaasappeltaart.

Een direct voordeel was dat ik deze oranje-roze getinte broodtaart als inspiratie voor het foodblogevent van de FB Foodbloggers Benelux van april kon inzetten. Dan is het thema Koningsdag en verzinnen we gerechten met die kleur als aandachtstrekker. Op oranje bloempjes moeten we nog even wachten, want de lente is nog erg jong. Maar als fruitliefhebber is sinaasappel ook een van je eerste gedachten. En dus is er veel fijne rasp in de bodem verwerkt, zodat die harmonieert bij de watermeloen-citrus compote.

Wat heb je nodig voor de compote:
400 gr watermeloen, deels gepureerd (250 gr), deels in mini blokjes (150 gr)
1 biologische citroen, rasp en sap (40ml, voor de verhouding met de tequila en triple sec)
1 grotere minneola, het sap
60 ml tequila
40 ml triple sec of een andere sinaasappel likeur
1 kleine el druivenpit olie
2 flinke snuffen kaneel, naar smaak
5-6 blaadjes witte gelatine, geweekt in koud water

Snijd de watermeloen in kleine blokjes en verwijder de aanwezige pitjes. Houd 150 gram echte mini-blokjes apart om de compote mee te verrijken.

Vang het sap bij het snijden op en voeg dat toe aan het andere deel van de watermeloen blokjes dat je gaat pureren met de staafmixer of in de blender.

Rasp de citroenschil dun en fijn, snijd citroen en minneola doormidden en pers het sap eruit. Check de milliliters van de citroen voor de juiste verhouding met de tequila en triple sec. Voeg rasp, sappen en tequila samen en roer de gepureerde watermeloen erdoor.

Verwarm de olie op matig hoge temperatuur en bak de 150 g watermeloen blokjes kort aan. Blus ze met de triple sec, luchtig omscheppend.

Voeg dan de vruchtenpuree toe en breng de compote aan de kook. Na het koken direct het vuur uitdraaien en twee flinke snuffen gemalen kaneel toevoegen. Luchtig omscheppen, iets laten afkoelen en dan de blaadjes gelatine er één voor één uitgeknepen aan toevoegen.

Met een soeplepel in twee potten of glazen schenken om af te koelen. Op die manier kun je de blokjes goed verdelen. Schep tijdens het afkoelen tot kamertemperatuur de compote elk kwartier luchtig om. Daarna kun je ze afgesloten in de koelkast plaatsen.

Wat heb je nodig voor de broodpudding:
125 gr ongezouten roomboter
4 zakjes vanillesuiker, aangevuld tot max 125 gr met ruwe rietsuiker
snufje zout
1 tl nootmuskaat, uit de molen
1-2 volle el fijngeraspte sinaasappelschil (biologische, onbespoten handsinaasappels)
1 volle tl fijngeraspte citroenschil (biologisch, onbespoten)
4 eierdooiers
4 eiwitten
6 el romige melk
100 gr maïsbrood in kleine blokjes of wit casinobrood
olie om de bakvorm in te vetten, zelf gebruik ik bij fruit graag druivenpitolie

Breng de boter op kamertemperatuur. De suiker heb ik eerst nog iets fijner geslagen in de staafmixer. Rasp het citrusfruit.

Smelt de boter en roer die goed lauwwarm met de suiker, het zout, de rasp, en de nootmuskaat. Wees niet te zuinig met de nootmuskaat, het geeft een prettig accent.

Klop de eierdooiers schuimig en voeg beetje bij beetje de melk toe, wel ook op kamertemperatuur. Blijf roeren terwijl je dit bij het boter-suiker mengsel voegt. Schenk dat uit over de de broodblokjes, schep die goed om en laat het brood dit vocht minimaal 20 minuten opnemen. Af en toe even omscheppen. Daarna alles met de mixer tot een gladde massa slaan.
Klop de eiwitten zo stijf mogelijk en schep dit luchtig door het broodmengsel. Leg bakpapier in een voorverwarmde bakvorm, vet die in en stort de broodpudding. Bak deze ongeveer in 60-70 minuten in een voorverwarmde oven van 165º.

Laat de broodpudding rustig afkoelen. Zelf heb ik de compote pas de volgende dag in laagjes opgebracht in ruim 3 porties. Verwarm de compote zachtjes, op matige temperatuur, in afzonderlijke porties au bain marie. Dat betekent dat je water warm maakt, maar niet kokend, en een  bakje met de compote die je wilt opbrengen, geleidelijk in het warme water weer vloeibaar lobbig laat worden, portie voor portie. Verdeel de stukjes in de compote goed over de bovenkant en schep de vloeibare compote er met een sauslepel omheen. Liefst zo dat het lichtjes overvloeit maar niet teveel.  Zet de broodpudding na elke laag even een half uurtje in de koelkast om de compote weer op te laten stijven. Andere opties voor het serveren van de compote zijn:
◊ Italiaanse granita: erg lekker in de zomer. Daarvoor vries je de compote in en schept die elk kwartier even goed om. Het vriesproces voortzetten tot je bij het omscheppen een mooie, fijne, dunne ijsvlokjes structuur hebt.

◊Lobbig gêleren en op kamertemperatuur serveren bij  citroen sorbetijs, vanille roomijs en/of schijven minneola of handsinaasappel. Strooi er dan ook een handjevol licht geroosterde, geschaafde amandelen over.