Koken voor zestien hongerige studenten is een flinke klus. Maar traditie is traditie, dus kreeg mijn jongste dochter een uitgebreid 21 diner.

Dit diner is in Amerika traditie. Met een chique etentje vier je dan met al je vrienden en vriendinnen dat je nu écht volwassen bent. Je 21^e als mijlpaal en als jarige het middelpunt van de avond. Gasten worden verrast met lekker eten, maar ook met speeches, anekdotes en cadeau’s.

In Nederland is het 21-diner traditie in studentenkringen. Je bestuurs- en dispuutgenoten maken kennis met waar jij vandaan komt. De avond voegt iets toe aan hun beleving van de jarige als persoon.

Onze jongste dochter heeft in Leiden een bestuurstaak en is lid van een dispuut. Met een foodblogger als moeder kon dit feest bij ons thuis dus niet uitblijven. Het werd een reuze gezellige avond in een ontspannen sfeer. Binnen mooi aangeklede tafels met bloemstukken en kaarsen; buiten een heater en partytent inclusief sfeerverlichting.

Het aantal speeches en de inhoud ervan kleurden de avond voor iedereen! Die toespraken zijn spannend, want die moeten naast mooi ook grappig zijn. Er wordt over de jarige uit de school geklapt! Ze sluitten de avond af door met elkaar op stap te gaan naar haar oude bekende plekken. Na een stevig ontbijtje is het de volgende ochtend tijd voor afscheid!

Wat zet je voor een 21-diner in een 4-gangen menu op tafel? Alles homemade! De traditie wil dat elke gang kort wordt ingeleid. En hapjes bij binnenkomst zijn een absolute go. Een thema en originaliteit zijn dus belangrijk.  Ons thema was ‘Mediterraans’.

Met zoveel gasten heb je het al aardig druk. Daarom heb ik voor de vegetariërs alleen de ingrediënten in de gangen aangepast. Het gevulde ei met ansjovis en witte tonijn is in een variant met Boeren Cheddar en Parmigiano Reggiano gemaakt. Als vervanger voor de beenham koos ik twee kleine mini-kaasjes, de Cabécou du Perigord en een Roussins affinés au Marc de Bourgogne.

Als hapjes pompoen tapenade en dolmadakia met rijst en pijnboompitten.

De Chioggia bietencarpaccio met gnocchi en gevuld ei zijn uitgewerkt als één post.

Voor echte beenham uit één stuk van dartele moddervarkentjes bracht Salland uitkomst. Het bleek die moeite waard.
En een goede combinatie met de Franse aardappelgratin.

De producten zijn allemaal biologisch geteeld of geproduceerd. Voor de bloemen in de courgettesoep trokken we naar het Westland. Die waren ook prachtig om te tonen aan de tafels.